-
1 distinctus
I 1. distīnctus, a, umpart. pf. к distinguo2. adj.1) надлежащим образом распределённый, правильно распланированный ( vitae genus PJ); ясный, определённый, упорядоченный (sermo Q; orator T)2) удалённый, разделённыйHesiodus circa centum viginti annos d. ab Homeri aetate VP — Гесиод, отделённый от Гомера промежутком около 120 лет3) украшенный, усеянный ( pocula gemmis distincta C)4) расчленённый ( acies L)6) выдающийся, высокий ( gradūs dignitatis C)II distīnctus, (ūs) m.различие, разнообразие ( pinnarum T)
См. также в других словарях:
privilegié — Privilegié, ou qui a quelque privilege, Priuilegiarius. N estre point plus privilegié que les autres, Pari iure esse cum aliis. Exempts et non exempts, Privilegiez et non privilegiez, Deiectum haberi censeo sublatis vacationibus. B. Cas Royaux et … Thresor de la langue françoyse
POENA — et Beneficium, pro Diis habitos apud quosdam Aethiopiae populos legimus: Sunt qui non ab Aethioplbus, sed ab Assyriis et Persis hos cultos fuisse asserunt; illam quod malorum, hunc quod bonorum largitorem esse opinantur, Alex. ab Alex. l. 18. c.… … Hofmann J. Lexicon universale
POPULARES — urbana multitudo, populus seu plebs, quibus oppon untur militares, inl. 1. D. de Offic. Praef. Urb. in l. 7. Cod. Theodos. de Annonis civ. etc. Hinc Iul. Capitolin. in marco Antonino, c. 17. Et eô quidem tempore, quô pestilentia gravis multa… … Hofmann J. Lexicon universale